Etyka radykalna jako emancypacja. O wojnie i pokoju z perspektywy pedagogicznej (książka drukowana)

Książka, którą prezentuję Czytelnikowi, jest zaproszeniem. Chciałbym zaprosić Czytelnika, aby towarzyszył mi w refleksji. Refleksji, która może okazać się niełatwa, ponieważ będzie poruszała fundamentalne kwestie egzystencjalne i zachęcała do porzucenia dobrze rozpoznanych i przyswojonych pewników, które zapewniają ontologiczne bezpieczeństwo. Niejednokrotnie Czytelnik stanie w sytuacji niepewności i poznawczego zagubienia. Refleksja może okazać się też trudna, ponieważ dotyczy zagadnień wojny i cierpienia, które sprowadza. Wojna nie jest przecież tematem, o którym chcemy na co dzień myśleć. Po co bowiem rezygnować z komfortu beztroski?

Nie będą to jednak rozważania o sile, potędze narodów, ani o wzniosłości obowiązku względem ojczyzny, w ramach którego dopuszczone jest zabijanie innych istnień. Będzie to refleksja o słabości i kruchości. Jeśli jednak Czytelnik poświęci tej książce odrobinę cierpliwości, rozpozna, że to właśnie z kruchości wypływa najważniejsze pouczenie. Pouczenie o tym, aby się opierać, aby być nieposłusznym. Szczególnie chodzi zaś o bycie nieposłusznym względem samego siebie, o przekraczanie narzuconych, sztucznych granic, nieracjonalnych uprzedzeń i schematycznego myślenia. O odnajdywanie się ciągle na nowo, w nowym miejscu; jako ktoś inny. Chodzi o poczucie niepewności, którego dostarcza filozofia; i zrozumienie, że ta niepewność jest początkiem, czyli otwarciem samego siebie na nieoczekiwane.

Moje badania dotyczą trzech zasadniczych sfer, które według mnie nawzajem się przenikają. I to właśnie te momenty styku badam, chcąc ukazać często nieoczywiste powiązania. Trzy sfery, o których tu mowa to: wojna, edukacja i etyka.

Posłuchaj rozmowy z autorem - Pogawędnik filozoficzny. O etyce radykalnej jako emancypacji wobec wojny i pokoju.