Współczesne dyskursy o edukacji i regionie w Polsce i w Niemczech (e-book)

Książka Współczesne dyskursy o edukacji i regionie w Polsce i w Niemczech jest niejako dopełnieniem naszej wcześniejszej publikacji (Przybylska, Wajsprych, 2019), w której przyglądałyśmy się edukacji kulturowej w tych dwóch sąsiadujących ze sobą państwach demokratycznych, niemniej różniących się historią, tradycją, kulturą, uwarunkowaniami politycznymi czy ekonomicznymi. Choć nasze myślenie o edukacji kulturowej starałyśmy się ujmować wówczas pod kątem szeroko rozumianej antropologii kulturowej, na tle silnego zróżnicowania społeczeństw, wielkich migracji i przeobrażeń społeczno-politycznych ostatnich lat, zostałyśmy jednak poniekąd zmuszone, przez sposób organizacji naszej pracy, do dokonania pewnych ograniczeń i koniecznych wyborów odnośnie do prezentowanych tam treści. Dlatego nie znalazłyśmy w tamtym czasie wiele miejsca na szczegółowe omówienie wszystkich, po wielekroć dyskutowanych wątków, inspiracji, przemyśleń, dzięki którym mógłby powstać w miarę spójny, aczkolwiek nadal niedopełniony, obraz dyskursów naukowych na temat edukacji i regionu w obu krajach. Jesteśmy zgodne z badaczami, iż edukacja i region stanowią istotny obszar edukacji kulturowej i międzykulturowej, o czym pisałyśmy we wcześniejszej książce, w szczególności poruszając najważniejsze kwestie związane z edukacją kulturową i regionalną na pograniczach. Jednak czas, splot przeczytanych i przedyskutowanych lektur, doświadczenia dydaktyczne

i kontekst społeczno-polityczny naszego kraju skłoniły nas do uzupełnienia zaprezentowanych tam treści w postaci odrębnej publikacji, w której próbujemy zastanowić się, w jakim stopniu dominująca dotychczas narracja narodowa1 wokół etosów i tożsamości regionalnych w Polsce jest funkcjonalna wobec wyzwań teraźniejszości i przyszłości, zwłaszcza na tle niemieckich etosów regionalnych. Wszak warunkiem rozwoju gospodarczego i społecznego są nie tylko inwestycje, nowe instytucje i regulacje czy realizacja woli politycznej obozu władzy. Jest nim także sfera samoregulacji, w której decydującą rolę przypisuje się sterownikom zachowań, tj. wartościom, habitusom społecznym, etosom zawodowym, pokoleniowym, środowiskowym, ale też regionalnym i narodowym.

(ze wstępu)