Trajektorie uczenia się w instytucjach kształcenia ustawicznego (książka drukowana)

Instytucje formalnej edukacji dorosłych wraz z nauczycielami i uczniami nie były ulubionym przedmiotem badań andragogicznych po 1989 r. Tym bardziej cieszy inicjatywa empirycznej eksploracji tego obszaru edukacji dorosłych i jej efekt pod postacią książki [...]. Jest to bardzo wartościowa pozycja oparta na nowoczesnym modelu badań andragogicznych, charakteryzująca się oryginalnym i autorskim podejściem do eksplorowanego przedmiotu. Autorki wyprowadzają z danych empirycznych ciekawe wnioski, stawiają śmiałe hipotezy, niepozostawiające czytelnika obojętnym i skłaniające go do dyskusji, co jest celem każdej dobrej książki [...]. Otrzymujemy w efekcie ugruntowaną w empirii oraz w teoriach andragogicznych charakterystykę dorosłego ucznia, jakiej nie znajdziemy w innym źródle [...]. Środowisko teoretyków i praktyków edukacji dorosłych otrzyma bardzo wartościową pozycję, która realizuje funkcje diagnostyczne, teoretyczne oraz projektujące na bardzo wysokim poziomie.

Z recenzji Hanny Solarczyk-Szwec

Współczesne przestrzenie edukacyjne człowieka dorosłego nie ograniczają się do ram wyznaczanych przez instytucje – te natomiast mają obecnie inne zadania, niż miało to miejsce jeszcze trzydzieści, czy czterdzieści lat temu [...]. Przedstawione do recenzji opracowanie ciekawie wpisuje się w nurt refleksji andragogicznej nad uczeniem się ludzi dorosłych i jest jednocześnie interesującym głosem w dyskusji nad nowymi wyzwaniami, jakie wyłaniają się przed instytucjami kształcenia ustawicznego [...]. W recenzowanym opracowaniu cenne jest to, że analiza przeprowadzonych badań nie sprowadza się wyłącznie do krytyki rzeczywistości edukacyjnej. W ostatnim fragmencie książki autorki rysują możliwe kierunki zmian kultury instytucji edukacyjnych [...]. Wypada mieć nadzieję, że propozycje te nie pozostaną wyłącznie w przestrzeni dyskursu naukowego, lecz staną się inspiracją dla praktyki edukacyjnej.

Z recenzji Witolda Jakubowskiego