Filozofia nauk społecznych

Można czytać tę książkę na dwa sposoby. Można widzieć w niej swego rodzaju fotografię z lotu ptaka czy też mapę w małej skali pewnego terenu, na której można umieścić określoną dyscyplinę bądź podejście, nawet jeśli nie mówimy o nich wprost. Gdzieś na tym zdjęciu czy mapie powinno być możliwe usytuowanie każdej nauki społecznej i różnych jej odmian (…). Drugie podejście do tej książki polega na potraktowaniu jej jako rodzaju elementarza, wprowadzenia do często trudnych idei i poglądów, których opanowanie wymaga czasu, i które najlepiej przyswaja się ze śledzenia argumentacji. W potocznym sensie wszyscy jesteśmy filozofami i czytając należy zastanawiać się nad własnymi ideami dotyczącymi przedmiotu, który studiujemy: np. czy sposób, w jaki myślisz o swoim przedmiocie, czy będzie to geografia, socjologia, ekonomia, psychologia, historia, czy cokolwiek, umieszcza go blisko czy też raczej daleko od nauk przyrodniczych?

(z Wprowadzenia)